-Πώς σε λένε;
-Άννα.
-Δηλαδή έτσι θα σε λέω;
-Ναι, δεν έχουν άδικο.
-Εντάξει Άννα. Αλλά αν δεν έχουν αυτοί άδικο, έχεις εσύ.
-Πάντα δεν έχει κάποιος;
-Όχι, όχι, πάντα έχει δίκιο.
-Κατάλαβα. Και μπορείς να απευθύνεσαι σ' εμένα ξέροντας οτι έχεις άδικο;
-Μπορώ να σε κοιτάω στα μάτια, να σου μιλάω και να περιμένω την απάντηση σου. Αλλά να απευθύνομαι στους άλλους.
-Δεν θα μου περνούσε από το μυαλό να τους κλέψω τα λόγια!
-Το ξέρω. Γι' αυτό θα τα λέω σ' εσένα. Και αυτοί θα σου τα κλέβουν.
-Θα είμαι το πρόσχημα;
-Όχι. Η Άννα.
